Beste SOP,
Zoals je weet, is ons concept uniek. Tijdens elke editie eren we afwisselend mannen en vrouwen.
Renée Lemaire is de engel die gekozen is voor deze tweede editie in Bastenaken op 16 januari 2022
Wie is Renée Lemaire?
Renée Lemaire, geboren in Bastenaken, werkt in Brussel als verpleegster in het Brugmannziekenhuis. Tijdens de eindejaarsvakantie ging ze naar haar ouderlijk huis in Bastenaken. Ze wordt er verrast door het Duitse laatste kans offensief. Op 20 december 1944 was het beleg van Bastogne compleet. Medische hulp en voorraden konden de Amerikaanse troepen die in de stad gelegerd waren niet meer bereiken. Op 21 december 1944 melden Renée Lemaire en een andere verpleegster, Augusta Chiwy, die uit Leuven was gereisd, zich vrijwillig aan. Zij stelden zich voor aan kapitein-chirurg Jack T. Prior van het 20ste gepantserde infanteriebataljon, die hun hulp aanvaardde.
De Amerikanen, die zich van Noville naar Bastogne hadden teruggetrokken, richtten een provisorisch hospitaal in in een oude Sarma met een keuken aan de achterkant. 150 Amerikaanse soldaten werden er geïnstalleerd, maar er was een gebrek aan medicijnen. Augusta Chiwy en Renée Lemaire stopten niet met het helpen van de gewonden.
Jack T. Prior vertelt in zijn verslag dat op de avond van Kerstavond, rond half negen ‘s avonds, de buurt werd verlicht alsof het daglicht was door Duitse magnesium fakkels, dat er een verschrikkelijk bombardement volgde en dat een van de bommen direct op de apotheek viel. Soldaten die in de aangrenzende huizen bivakkeerden, haastten zich om de gewonden te redden die onder het puin bedolven lagen. Op dat moment draaide de bommenwerper zich om en bestookte de plaats van de ramp, een manoeuvre die hij verschillende keren herhaalde. Enkele gewonden konden door een raam uit de kelder worden gehaald voordat deze volledig instortte. Ongeveer dertig lichamen werden uit het puin gehaald, waaronder dat van Renée Lemaire.
Dr. Prior bracht het lichaam van Renée Lemaire persoonlijk terug naar haar ouders, gewikkeld in de parachutekleding die zij die ochtend nog had willen ophalen, om er op een dag een trouwjurk van te maken, zei ze.
Jack T. Prior komt ook met een aanbeveling voor een eervolle vermelding. Hij legt uit dat een Belgische burger vrijwillig als verpleegster had gediend en meer dan 150 patiënten had verzorgd in een totaal omsingeld Bastogne waardoor evacuatie en herbevoorrading onmogelijk waren. “Dit meisje aanvaardde vrijwillig deze Herculestaak en werkte zonder te kunnen rusten of voldoende te eten tot de nacht van haar vroegtijdige dood op 24 december 1944. Hij legt uit met welke toewijding zij de gewonden, die dat zelf niet konden, te eten gaf, hun kleren verschoonde, schaarse medicijnen uitdeelde, hen waste en het hen zo comfortabel mogelijk maakte, dat zij van grote hulp was bij plasmatransfusies en andere professionele handelingen, dat zij tenslotte werkte aan het herstel van het moreel van deze soldaten die in dit verschrikkelijke offensief verwikkeld waren. Op grond hiervan vroeg hij om toekenning van de hoogste onderscheiding die beschikbaar is voor een niet-lid van het Amerikaanse leger voor zijn onschatbare hulp.
Een sergeant genaamd William Kerby, die Renée Lemaire kende, getuigde over haar laatste momenten. Hij verbleef in een huis ongeveer dertig meter voor de geïmproviseerde apotheek. Ook hij was verrast door de magnesium fakkels en de enorme explosie die hij voelde toen de bom op de apotheek viel. Hij vertelt dat toen hij eenmaal buiten was, hij Renée Lemaire verschillende keren in en uit het puin zag gaan, om er uiteindelijk helemaal niet meer uit te komen.
Zij werd postuum tot Ridder in de Kroonorde benoemd op 10 december 2010.
In 1994, ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van haar overlijden, werd een gedenkplaat aangebracht op het gebouw dat werd heropgebouwd op de plaats van de apotheek aan de Rue de Neufchâteau 21 in Bastenaken.
“IN HERINNERING
PLAATS VAN DE HULPPOST
VAN DE 20E A.I.B. 10E
GEPANTSERDE DIVISIE WAAR
MEER DAN DERTIG AMERIKAANSE GEWONDEN
EN 1 VRIJWILLIGE BELGISCHE
VERPLEEGSTER (RENÉE LEMAIRE)
ONMIDDELLIJK WERDEN GEDOOD
DOOR EEN DUITSE BOM
OP 24 DECEMBER 1944”
Kom jij ook lopen om haar te eren op 16 januari 2022?
Tot ziens SOP 🕊️
